Tot deze conclusie komt Professor Liesbeth Reneman van het AMC, die het onderzoek leidde. Het onderzoek verscheen recent in het toonaangevende tijdschrift Jama, oftewel de Journal of the American Medical Association.
Er namen in totaal 99 proefpersonen uit de regio Amsterdam deel aan de studie. Voor het onderzoek zijn jongens van 10 tot 12 jaar en mannen van 23 tot 40 jaar geselecteerd. Allen hadden een onbehandelde vorm van ADHD.
Het onderzoek is dubbelblind uitgevoerd, wat betekent dat de ene helft de werkzame stof methylfenidaat toegediend kreeg, terwijl de andere helft te stellen had met een placebo. Zowel de onderzoekers als de proefpersonen wisten niet welke van de twee toegediend werden. De fase waarin de pillen werden geslikt, duurde 4 maanden. Een week na het stoppen met de pillen werden de hersenen in kaart gebracht middels een MRI-scan. Deze werd vervolgens vergeleken met een scan van voor het onderzoek.
Ritalin wordt normaal gesproken binnen één dag in het lichaam afgebroken, wat betekent dat er daarna geen effect meer waar te nemen zou mogen zijn. De onderzoekers constateerde echter dat de doorbloeding één week na het stoppen met slikken bij sommige deelnemers nog steeds was verhoogd. Dit betekent dat de concentratie dopamine langdurig is veranderd. Deze veranderingen waren alleen zichtbaar bij de jeugdige deelnemers die methylfenidaat, oftewel Ritalin, tot zich hadden genomen. Bij de deelnemers die een placebo slikten of volwassen zijn, was geen verandering zichtbaar.
Wat de werkelijke consequenties zijn voor deze kinderen op de lange termijn moet nog verder onderzocht worden. Duidelijk is wel dat deze ‘kindercoke’ zorgt voor een langdurige verandering in het kinderbrein. Zorgwekkend is dat de klachten die met ADHD gepaard gaan weer enkele uren na toediening van Ritalin terugkomen, terwijl de dopamine bij kinderen langdurig is verstoord.
In deze studie kregen de deelnemers relatief kort Ritalin voorschreven. Sommige patiënten met ADHD slikken jarenlang ritalin, met onbekende langetermijneffecten. De studie wordt nu voortgezet om te zien wat de effecten zijn bij langdurig gebruik (bron).
